Skip to main content

မိတ္ေဆြ ႏွင့္ ေငြ

အသိတရား တစံုတရာ ရၿပီးတဲ့ ကာလ တခု ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုယ္နဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့သူေတြကို ကိုယ့္ေၾကာင့္ အဆင္ေျပေျပ ျဖစ္ေစခ်င္တာ၊ အဆင္မေျပရင္ေတာင္မွ မနစ္နာေစခ်င္တာေတြဟာ သိစိတ္ေရာ မသိစိတ္ထဲမွာပါ သေႏၶတည္ေနခဲ့တာပါ။ ကိုယ္နဲ႔ ထဲထဲဝင္ဝင္ စိတ္တူကိုယ္တူ ေပါင္းသင္းဖူးသူေတြ နားလည္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီလို နားလည္ေပးႏိုင္မဲ့သူကလည္း နည္းမွာ အမွန္ပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ ထဲထဲဝင္ဝင္ ေပါင္းသင္းတတ္တဲ့ သူေတြကလည္း အလြန္နည္းတာကိုး။ အဲ့ဒီနည္းတဲ့အထဲကပဲ မႏွစ္ကစၿပီး တေယာက္ ေလ်ာ့ခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ကိုယ့္ေၾကာင့္ တျခားသူေတြ အဆင္ေျပပါေစဆိုတဲ့ အခ်ိန္ယူ ေလ့က်င့္ေမြးျမဴခဲ့ရတဲ့ စိတ္ထားေကာင္းလို႔ ေခၚမလား.. အဲ့ဒီစိတ္ထားေၾကာင့္ပဲလို႔ ေျပာရင္ မွားမယ္ မထင္ဘူး။

ဒီတခါ ေလ်ာ့ပါးခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္း (သို႔) မိတ္ေဆြကေတာ့ မေန႔တေန႔ကမွ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံခဲ့ရတဲ့ သူေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဟိုးအရင္ အနွစ္သံုးဆယ္ေက်ာ္ တဆက္တည္း သိကၽြမ္းခဲ့ရတဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းပါ။ ျမန္မာျပည္မွာေနဆဲပါ။ ကိုယ္က ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ႐ွာတဲ့ သတၱဝါမို႔ ျပည္ပမွာ ေနေပမဲ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကအထိ သူနဲ႔ အဆက္အသြယ္ မျပတ္ခဲ့ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ အလည္ျပန္တိုင္းလည္း သူက ရန္ကုန္ဆင္းရင္ ဆင္းလာ၊ ကိုယ္က သူေနတဲ့ၿမိဳ႔ကို တက္ခ်င္တက္သြားၿပီး ဆံုေနက်ပါ။ တျမန္ႏွစ္ကုန္က ျမန္မာျပည္သြားလည္ေတာ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ လူခ်င္းမဆံုျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဖုန္းနဲ႔ေတာ့ စကားေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ျမန္မာျပည္က ကိုယ္ျပန္လာၿပီးေနာက္ တလ၊ မႏွစ္က ႏွစ္ဆန္းမွာေတာ့ သူက ကိုယ့္ဆီ ဖုန္းဆက္လာၿပီး ပမာဏ အေတာ္အသင့္႐ွိတဲ့ ေငြေခ်းပါတယ္..။ ကိုယ္ကေတာ့ သူအဆင္ေျပေစခ်င္တာေရာ၊ အားနာတာေရာေၾကာင့္ ကိုယ္တႏိုင္႐ွိတဲ့ သူ႔ေတာင္းဆိုေငြရဲ့ ၃၀% ပဲ အလြယ္တကူ ေခ်းေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သူ႔လက္ထဲေငြေရာက္ၿပီး ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ဖုန္းဆက္လာ မလားလို႔ ေမွ်ာ္ေနခဲ့ေပမဲ့.. မဆက္လာလို႔ ကိုယ္ကပဲ သူ႔ဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ သူ႔ဇနီးနဲ႔ ေတြ႔တယ္။ သူ႔ဇနီးကလည္း ေလးလအတြင္း ျပန္ဆပ္ပါမယ္လို႔ ကိုယ့္ကို ဖုန္းထဲမွာ ကတိေပးခဲ့တယ္ေလ။ ေလးလျပည့္ၿပီးေနာက္ ဖုန္းဆက္ေတာ့ သူတို႔ဖုန္းမကိုင္ေတာ့ဘူး။ ရန္ကုန္မွာ႐ွိတဲ့ ၾကားခံ ေငြေခ်းေပးတဲ့ ကိုယ့္တူမက ဆက္ေတာ့လည္း ေန႔ေ႐ႊ႕ ညေ႐ႊ႕နဲ႔ ေရွာင္ေနျပန္တယ္..။ တကယ္ဆို အဆင္မေျပရင္ အက်ဳိးရယ္ အေၾကာင္းရယ္ ႐ွင္းျပၿပီး ဆိုင္းခိုင္းရင္လည္း ကိုယ္က ျငင္းမဲ့သူ မဟုတ္မွန္း သူသိပါတယ္..။ ခုေတာ့ ဖဲဝိုင္းမွာ အႏိုင္ပိုင္းလိုက္တဲ့ ကစားသမားလို က်င့္ႀကံလိုက္တာကိုပဲ အံ့ၾသရပါတယ္။ ေခတ္နဲ႔ စံနစ္ေၾကာင့္လို႔ ယိုးျပန္ရင္လည္း တကယ္႐ုိးတဲ့ လက္တဆုပ္စာလူေတြကို မရည္႐ြယ္ပဲ ေစာ္ကားသလိုျဖစ္ေနေတာ့မွာေပါ့။

တကယ္ေတာ့ ကိုယ္အမွန္တကယ္ ႏွေျမာတာက ျပန္မရတဲ့ ေငြေတြထက္၊ အစားထိုး မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ အႏွစ္သံုးဆယ္တန္ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈ၊ ယံုၾကည္ဆက္ဆံမႈဆိုတဲ့ သံေယာဇဥ္ဆိုတာ အဲ့ဒီ သူငယ္ခ်င္း (သို႔) မိတ္ေဆြ သိပါေလစ။ ။

စာညႊန္း။ ။ ကိုယ့္စိတ္ထားနဲ႔ ေယဘုယ် ႏွီးႏႊယ္ေနတဲ့ 'ႏွလံုးသားရပ္ဝန္းမွအသံမ်ား' ရဲ့ Mirror(ေၾကးမံုျပင္) ပို႔စ္ေလးကို ဆက္ဖတ္ဖို႔ ညႊန္းပါရေစ။

Comments

Popular posts from this blog

ေဟာ့ဒီက ပဲျပဳတ္ ႏူးႏူးအိအိကေလး...

ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာေတြထဲမယ္ ပဲျပဳတ္ မႀကိဳက္တဲ့သူ အေတာ္နည္းမယ္လို႔ ေျပာရင္၊ သေဘာတူမယ့္သူ အေတာ္မ်ားမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ပဲျပဳတ္ ႏူးႏူးအိအိကေလးကို ပဲဆီေမႊးေမႊးေလး ဆမ္း၊ ဆားကေလး ျဖဴး၊ ထမင္းၾကမ္းနဲ႔ အဆာေျပ စားမလား.. နံျပားနဲ႔ တီးမလား..။ ေကာက္ညွင္းေပါင္းနဲ႔ ေလြးမလား.. မုန္႔ဟင္းခါးနဲ႔ ဝါးမလား..။ ဒါမွမဟုတ္ ဆီပူပူထဲ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ နႏြမ္းမႈန္႔၊ ဆား၊ ထမင္းၾကမ္းန့ဲ ပဲျပဳတ္ေလး ထည့္လွိမ့္ၿပီး ထမင္းေၾကာ္လုပ္ ဆြဲမလား.. အလြယ္တကူ ဝယ္လို႔ရတဲ့ ေပါင္မုန္႔ အျဖဴထည္နဲ႔ပဲ ၿပီးစလြယ္ ႀကိတ္မလား.. ဘယ္လိုပဲစားစား ပဲျပဳတ္ရဲ့ အိဆိမ့္တဲ့ အရသာက စဲြမက္စရာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာဆို ပဲျပဳတ္ ေႏြးေႏြးအိအိေလးကို ေန႔စဉ္ မနက္ေစာေစာ လြယ္လြယ္ ဝယ္စားလို႔ရေပမဲ့၊ ျပည္ပမွာေတာ့ လြယ္လြယ္ မရႏိုင္ပါဘူး။ ဝယ္လို႔ရခဲ့ရင္လည္း ၾကာရွည္ခံေအာင္ ေရခဲေသတၱာထဲ အခဲထား သိမ္းၿပီး၊ စားခါနီးမွ ေႏႊးစားေလ့ရွိၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အရသာက ျမန္မာျပည္မွာလို ကြက္တိ မတူႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္ ပဲေဖာက္ၿပီး ျပဳတ္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ျပဳတ္နည္း မမွန္ရင္၊ ပဲက မအိပဲ ဆတ္ေတာက္ေတာက္နဲ႔မို႔ စားလို႔ စိတ္တိုင္းမက် ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုယ္လည္း ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္း စာအုပ္မ်ဳိးစုံထဲက...

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို စားစရာေတြ သယ္လာမယ္ဆိုရင္

ေဆာင္းပါးစံု (မိုးမခ) အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို စားစရာေတြ သယ္လာမယ္ဆိုရင္ ခ်မ္းေျမ႔အိမ္ ျပည္ပေရာက္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာေတြ ေ႐ႊျပည္ေတာ္က လာမယ့္ေဆြမ်ဳိး၊ မိတ္ေဆြေတြကို လူႀကံဳမွာေလ့ရွိတာကေတာ့ အစားအစာပါပဲ။ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္လို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အလြမ္းေျဖဖို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္က စာအုပ္၊ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ သီခ်င္း၊ ရုပ္ရွင္၊ ကာရာအိုေက စီဒီဓာတ္ျပားေတြအျပင္ ဆီးထုပ္၊ ခ်ဳိခ်ဥ္ လက္ဖက္စတဲ့ အစားအစာေတြကို လူႀကံဳနဲ႔ ထည့္ေပးဖို႔၊ စာတိုက္ကေန ပို႔ေပးဖို႔ ေရႊျပည္ေတာ္က ေဆြမ်ဳိး၊ မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း လွမ္းမွာတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ျမန္မာျပည္ကုိ ကိုယ္တိုင္ ျပန္လည္လည္ပတ္တဲ့အခါမွာလည္း စားစရာေတြ တနင့္တပိုး အပင္ပန္းခံ သယ္လာတတ္ၾကပါတယ္။ အဲ.. အေမရိကလည္းေရာက္ေရာ ေလဆိပ္မွာ ဟိုစားစရာေတြ အသိမ္းခံရ၊ ဒီပစၥည္းေတြ အလြင့္ပစ္ခံရနဲ႔ အဲဒီအခါက် သယ္လာေပးတဲ့သူေရာ၊ လူႀကံဳမွာတဲ့သူေတြပါ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကရတယ္။ တခ်ဳိ႕စိတ္ထားမႀကီးတဲ့သူေတြဆိုရင္ အထင္လြဲၾက၊ အခင္အမင္ေတြပါ ပ်က္ၾကတဲ့အထိ ျဖစ္ၾကတယ္လို႔ ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလူမႈေရးဒုကၡေတြ မႀကံဳရေအာင္ ဒီေဆာင္းပါေလး ဖတ္ၿပီးမွ ျမန္မာျပည္က အစားအစာေတြကို မွာပါ၊ ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ခ်လက္ခ် သယ္လာပါခင္ဗ်ာ...

အလွည့္က် မႏဲြ႔စတမ္း၊ အေမ့အတြက္ ကဗ်ာ ႏွစ္ပုဒ္

အေမဆံုးတာ ဒီေန႔ ၃ ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ၿပီ။ မေန႔ တေန႔ကလိုပဲလို႔ ထင္မိတယ္။ ေန႔တိုင္း ေနာင္တ ေတြနဲ႔ အေမ့ကို သတိရေနမိတယ္။ အေမက အသက္ ၇၆ ႏွစ္ထဲပဲ ေနသြားခဲ့ရတာ။ အလုပ္မွာ အသက္္ ၈၀ေက်ာ္ ၉၀ေက်ာ္ အဖိုး အဖြားေ တြ၊ တကိုယ္တည္္း သန္သန္မာမ ာ ခရီးသြား တာ ေတြ႔ရရင္ အေမ့အသက္နဲ႔ ႏိႈင္းၿပီး အေမ့ကိုလည္း သူတို႔လို အသက္ရွည္ရွည္ ေနေစခ်င္လိုက္တာ။ ရံဖန္ရံခါ အေမ့ အနီးတဝိုက္ လဲွေလွာင္းေနတဲ့ လူေတြရဲ့ ေက်ာက္စာတိုင္ေတြ လိုက္ဖတ္ၿပီး၊ အေမ့သက္တမ္းန႔ဲ တန္း လိုက္ညွိမိတယ္။ အေမ့ထက္ သက္တမ္းၾကာၾကာ ပိုေနသြားရတဲ့သူေတြ ေတြ႔ရတဲ့အခါ၊ အေမ သူတို႔လို သက္တမ္းေစ့ မေနလိုက္ရေလခ်င္းလို႔ ဝမ္းနည္းမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမ့ထက္ သက္တမ္းပိုတိုတဲ့သူေတြ ေတြ႔ျပန္ေတာ့လည္း ေျဖသာသလို အရွိသား။ တရားသိသလိုလိုနဲ႔ တရားမရွိတဲ့ က်ေနာ္။ အသက္ထင္ရွား ရွိစဉ္တုန္းကေတာ့ ဒီလို စိတ္ကူးမ်ဳိး အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ မမက္ခဲ့ဖူးဘူး။ အေမ့အေပၚ အျခားသူေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အစာမေက် တဲ့ စိတ္ေတြက မ်ား ေနခဲ့လို႔မို႔၊ အေမ အသက္ရွည္ရွည္ ေနႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုမေတာင္းခဲ့ဖူးဘူး၊ ဆႏၵမျပဳခဲ့ဖူးဘူး။ ကိုယ့္အေျပာအဆို အျပဳအမူေၾကာင့္ အေမ စိတ္ထိခိုက္သြားေလမလား မငဲ့ညွာခဲ့ဖူးဘူး။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေႏ...